با رشد روزافزون فناوری‌های به کار گرفته‌شده در خودروها تجربه رانندگی به‌زودی به چیزی کاملا متفاوت با گذشته مبدل می‌شود. یکی از بزرگ‌ترین و ملموس‌ترین تغییراتی که رانندگان در دهه آینده با آن مواجه می‌شوند، ارتباط مخابراتی بین خودروها ست (Vehicle to Vehicle communication) ، که همان‌طور که پیش‌تر بدان پرداخته شد این فناوری به رانندگان اجازه می‌دهد در جاده‌ها به‌منظور افزایش آگاهی محیطی و کاهش تصادفات ، با یکدیگر در ارتباط باشند.
همان‌طور که پیش‌تر بدان پرداخته شد این فناوری به رانندگان اجازه می‌دهد در جاده‌ها به‌منظور افزایش آگاهی محیطی و کاهش تصادفات ، با یکدیگر در ارتباط باشند.
متخصصان امیدوارند که به‌کارگیری سیستم‌های V2V به‌طور چشمگیری مسائل امنیتی مربوط به خودروها را ارتقا و میزان تصادفات را کاهش دهد.
در سیستم‌های V2V خودروها باید قادر به برقراری ارتباط با خودروهای پیش رو و پشت سر خود باشند، برای مثال اگر یک خودرو در بزرگراه به هر دلیلی به‌صورت ناگهانی ترمز بگیرد ، یک سنسور به‌خصوص می‌تواند به‌طور اتوماتیک یک سیگنال مخابراتی برای خودروهای عقبی ارسال کند و آن‌ها را از توقف خودرویی در پیش رویشان آگاه سازد و بنابراین خودروهای عقبی فرصت لازم را خواهند داشت که با آگاهی از پتانسیل خطر پیش رویشان با احتیاط سرعت حرکت خود را کم کنند. این سیستم همچنین می‌تواند به‌طور مؤثری به‌منظور کمک به مدیریت ترافیک و روان‌سازی حرکت خودروها در تقاطع‌ها و بزرگراه‌ها به کار گرفته شود.
ارتباط خودروها با زیرساخت های حمل و نقل
اما علاوه بر ایجاد ارتباط مخابراتی با سایر خودروها ، خودروی مجهز به سیستم V2V می‌تواند با ادوات مستقر شده در جاده‌ها مانند چراغ‌های راهنمایی ارتباط مخابراتی برقرار کند Vehicle to Infrastructure communication)) .
این ادوات می‌توانند اطلاعاتی نظیر شرایط راه و مسائل مربوط به ترافیک را به خودروی مذکور ارسال نمایند.به‌عنوان مثالی دیگر شکرت BMW اخیرا در خودروهای خود از نوعی فناوریV2I بهره گرفته که رانندگان را در محیط‌های شهری از چند صد متر جلوتر از وجود چراغ قرمز مطلع می‌کند.
در هر دو نوع ارتباط ذکرشده V2V و V2I می‌توان بسته به میزان فاصله خودروها از ادوات و از یکدیگر، از تکنولوژی‌های مخابراتی بیسیم مختلفی مانند DSRC،WiFi و یا LTE بهره گرفت.
اما اگر بخواهیم دقیق‌تر به مسئله بنگریم درواقع هیچ‌کس به‌درستی نمی‌داند که به‌کارگیری سیستم‌های مخابراتی بین خودرویی چگونه بر روی رانندگی روزمره ما تاثیر می‌گذارد، ولی یک ایده کلی وجود دارد که مشخص می‌کند از دیدگاه منطقی به‌کارگیری پایدار این سیستم‌ها قطعا باعث ارتقا امنیت و آگاهی رانندگان خواهد شد. به‌هرحال اکثر متخصصین بر این باورند که میزان موثر بودن استفاده از این تکنولوژی رابطه تنگاتنگی با میزان موفقیت ما در انطباق صحیح آن با سیستم حمل‌ونقل دارد.
هرقدر تعداد خودروهایی که از این سیستم استفاده می‌کنند علاوه بر اینکه مردم بیشتر در استفاده از آن احساس راحتی می‌کنند کارایی و تطبیق پذیری آن با سیستم ترافیک و حمل‌ونقل هم بیشتر می‌شود.
به‌عنوان مثالی ساده برای درک منطقی این مسئله تصور کنید که فقط یک خودرو در یک بزرگراه فرضی مجهز به چنین سیستمی باشد نتیجه این می‌شود که هیچ‌گونه بهبودی در سیستم ترافیکی آن بزرگراه و حتی برای همان یک خودرو پیش نخواهد آمد!
ارتباط V2V ازآنچه تصور می‌کنید به شما نزدیک‌تر است!
ممکن است در نگاه اول این‌گونه به نظر برسد که پیاده‌سازی و به‌کارگیری چنین سیستمی آن‌هم به‌صورت انبوه سال‌های زیادی زمان خواهد برد ولی جالب است بدانید که المان‌های اصلی به‌کارگیری این سیستم حتی همین امروز در خودروهای جدید وجود دارد! به‌عنوان مثال سیستم کنترل تطبیقی برای رسیدن به سرعت بهینه در برخی خودروها از کمپانی‌هایی مانند کادیلاک و کرایسلر و برخی دیگر از برندهای مطرح و جود دارد.
این سیستم اشیا و یا خودروهای روبه‌رو را تا فاصله‌ای مشخص مانیتور کرده و به‌طور اتوماتیک سرعت حرکت خودرو را برای رسیدن به یک فاصله مطلوب و مطمئن از این اشیا تنظیم می‌کند.
به‌عنوان مثالی دیگر سیستم نظارت بر نقطه کور که هم‌اکنون تکنولوژی به‌کارگیری آن در دسترس است با ارسال سیگنال‌هایی به محیط اطراف و دریافت بازپخش همان سیگنال‌ها و انجام برخی پردازش‌های بخصوص رانندگان را از وجود خودروها یا اشیایی که احیاناً ممکن است در نقاط کور دید آن‌ها باشند آگاه می‌کنند .
با توجه به آنچه گفته شد ما هم‌اکنون نیز زیرساخت‌های لازم برای به‌کارگیری سیستم‌های ارتباطی بین خودروها را در دسترس داریم و نتیجه اینکه تغییری شگرف در دنیای رانندگان نزدیک‌تر از آن چیزی است که ممکن است خود آن‌ها تصور کنند.
